Klantenreviews

In oktober 2009 kreeg ik opeens op straat een zware epileptische aanval, ben naar het ziekenhuis gebracht waar ik en paar uur later bij kwam. Ze hadden mij inmiddels al onderzocht, en er bleek een goedaardige hersentumor van c.a. 7 cm op mijn hersenvlies te zitten. Eind oktober ben ik met succes geopereerd in Tilburg. De tumor was helemaal verwijderd en er was geen nabehandeling nodig. Eenmaal thuis had ik erg veel last van vermoeidheid, duizelingen, hoofdpijn, vocht vasthouden, hartkloppingen, kortademigheid en energie. Lag zeker driekwart van de dag op bed.

Ik kwam in aanmerking voor een revalidatieprogramma. Deze heb ik een half jaar gevolgd maar de situatie bleef hetzelfde. Volgens de artsen zou er niet veel verbetering in komen. Totdat ik van een zwager een tip kreeg voor de voetreflex van Jeanne. Eind 2010 ben ik daar heen gegaan. Heel erg langzaam kreeg ik steeds een heel klein beetje meer energie, waardoor ik iets meer kon bewegen. Ben op advies van Jeanne op de hometrainer begonnen met 1 minuut heel langzaam fietsen. Na vier maanden was het 7 minuten. Daarnaast drie keer in de week door het zwembad lopen. Zo verbetert de conditie, en werden de klachten geleidelijk minder.

De vermoeidheid wordt ook minder. Als ik vermoeid ben moet ik nog wel een paar keer per dag rusten maar het hersteld wel sneller. Door de goede begeleiding en deskundigheid in de voetreflex en kinesiologie van Jeanne ben ik de laatste paar manden goed vooruit gegaan. Het was de gouden tip van mijn zwager. Jeanne bedankt.

……. als timmerman, heb ik jarenlang veel met luchtdruk apparatuur (o.a. luchtdr. hamers enz.) gewerkt. Op een gegeven moment vlak voor mijn pensioen kreeg ik last van de spieren in mijn rechterarm, waardoor ik steeds vaker met de linkerarm de rechter- moest ondersteunen. Het werd zelfs zo erg dat ik met ’n gewone klauwhamer nog geen kleine nagel in ’t hout kon slaan. Via mijn vrouw kwam ik met jeanne Verberk in contact.. en zie, dankzij de voetreflextherapie kan ik al na de derde behandeling mijn arm weer redelijk gebruiken en het gaat steeds beter waarvoor mijn oprechte dank!

Zaterdag 5 september 2009

Hoi Jeanne,

Hier eindelijk weer goed nieuws. Ben weer zwanger. Dit was  echt een verrassing op vakantie, had het wel gehoopt maar niet gedacht. Ik heb nu 3 echo’s gehad en het hartje klopt mooi. We zijn nu 8,5 week. Duim je mee dat het nu goed gaat? Ik zie je vrijdag.

Gr. Wendy

Artikel: KINDERWENS

‘Andere therapie slecht voor IVF’

Behandelingen als reflexologie, acupunctuur, aroma- of kruidentherapie hebben vaak een negatieve uitwerking op de mogelijkheid om zwanger te worden met een ivf-behandeling. De kans op een reageerbuisbaby vermindert met 30 procent.

Nijmegen – Vrouwen die in het alternatieve circuit behandelingen hebben ondergaan om zwanger te worden, hebben 30 procent minder kans op succes met een ivf-behandeling. Gynaecologen moeten paren die zich aanmelden voor ivf, dringend afraden om ook behandelingen als reflexologie, acupunctuur, aroma- of kruidentherapie te proberen.

Dat zeggen de gynaecologen Alex Polyakov en Beverley Vollenhoven van de Monash University in Melbourne (Austrailië). Polyakov en Vollenhoven maken deel uit van de Faculty of 1000 Medicine, een wereldwijd adviesorgaan van medische wetenschappers.

Baat het niet, dan schaadt het niet, is volgende de gynaecologen de algemene opvatting over kruidenmiddeltjes om zwanger te raken. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Nader onderzoek is nodig om vast te stellen of de alternatieve behandeling het ivf-resultaat direct negatief beïnvloedt. Het kan ook zijn dat juist vrouwen die het meeste moeite hebben om zwanger te raken, eerder naar alternatieve behandelingen grijpen. Totdat er meer duidelijk is, moeten paren die iets alternatiefs hebben uitgeprobeerd, gewaarschuwd worden, aldus Vollenhoven.

Donderdag 2 juli 2009

Hallo Jeanne, dit is het mailtje wat ik op 23 juni naar jou verstuurd had. Helaas is het toen niet aangekomen maar nu moet het lukken!!

Tot over 2 weken.

Groetjes Martina.

Dinsdag 23 juni 2009

Hallo Lieve Jeanne,

Hierbij wil ik je toch even het goede nieuws vertellen!

 

Afgelopen vrijdag was de dag dat we een test mochten doen. Nog nooit zijn we zover gekomen, maar de test was al snel positief.

Ik ben zwanger!!!!!!!!

Hierbij wil ik jou dan ook even heel erg bedanken voor je hulp hierin. vanaf dat ik bij jou onder behandeling ben voel ik me ook stukken beter.

 

30 maart 2009

Ervaringen over Reflex-Zo-Logie, behandelingen door Jeanne,

Op het moment dat ik contact zoek met Jeanne laat de tand destijds al wat sporen achter, ongemakken en ongemakjes vergezellen me dagelijks daarbij.

Forse auditieve beperkingen, gevolgd door visuele achteruitgang met een grote vermoeidheid daaraan verbonden, vertalend naar een mindere conditie wat zich uit in pijnlijke spieren en gewrichten.

Uiteindelijk de diagnose poly artrose waarop ik de stap naar Jeanne heb gezet.

Vertellend over de ongemakken en ongemakjes en mijn auditieve beperking waarbij beschadiging definitief is, is Jeanne duidelijk, iets wat stuk is kan ik niet maken, wel ondersteunen. Wat ook opgaat bij het visuele aspect, bijziend blijft bijziend. Een vorm van ondersteuning op zintuiglijk gebied is voor mij nieuw, zo ook op het fysieke terrein; de gewrichten en spieren.

De voetreflexzone behandeling, de oor reflex behandeling maar zeker ook de kinesiologie; spiertesten, waarbij Jeanne spierspanning meet waarvan ik verstelt sta van mijn reacties en invloeden van Jeanne daarop.

Jeanne wendt al haar ter beschikking staande mogelijkheden aan en denkt mee, we merken dat ik veelal op dezelfde lijn zit in omgaan en onderhouden van mijn lichaam zoals bewegen, waarop Jeanne als het kan, nog aanvulling geeft.

Verrassend tijdens behandeling is de constatering door Jeanne van klachten op dat moment die ik dan nog niet benoemd heb, o.a. de rugklachten voor mij zoals vaak pijntjes komen, korte tijd zeuren en weer naar de achtergrond gaan, haar invloed op pijnklachten is groot, het zeurende verdwijnt vrijwel direct, het voelt goed!

In de loop der tijd van de behandelingen zijn er veranderingen opgetreden, visueel heel bijzonder dat de verwerking van drukke beelden door mijn ogen b.v. in de winkelschappen iets opzoeken, me nu veel beter afgaat zonder dat daarbij de reeds jaren bestaande klachten optreden en welke door de oogarts niet verklaarbaar waren. Een grote vooruitgang in mijn doen.

Ook mijn gehoor reageert milder, de suizingen zijn minder scherp, de geluiden van buitenaf die pijn geven lijken minder aan te komen.

Terugkijkend op de behandelingen en het resultaat kan ik stellen dat het algemeen welzijn door de behandelingen positief beïnvloed is, en inderdaad de ondersteuning zoals Jeanne aangeeft, is zowel auditief als visueel goed tot zijn recht gekomen. Ook fysiek zijn de scherpe kantjes eraf gehaald, waardoor de klachten zich milder voordoen. Elk stapje vooruit is winst en deze winst is behaald.

In de tussentijd heeft ook mijn man klachten gehad, een tennisarm, waarbij de fysiotherapie niet aansloeg maar behandeling door Jeanne een goed en blijvend resultaat gaf.

Zoals omschreven in haar uitleg over de behandelingen is dit ook een duidelijk teken dat het lichaam op haar behandeling met een beter zelf herstellend vermogen reageert.

Kortom, het klachtenpatroon bij ons beiden is duidelijk positief beïnvloed door de behandeling. De behandeling is zeker aan te raden bij vage klachten die niet verklaarbaar zijn, of ook bij klachten die benoemd kunnen worden en niet te behandelen zijn. De ondersteuning vanuit de behandeling haalt de scherpe kantjes van de klachten af, waardoor het leven ermee beter aanvoelt.

Boxmeer, 18-01-2007

Betreft: ervaring additieve geneeskunde

Slapeloze nachten door jaren lang chronische pijn in rug, nek en handen gaat je niet in de koude kleren zitten. Na eindeloos veel onderzoeken binnen de reguliere gezondheidszorg, blijf je hoop houden dat ze iets zullen vinden waarbij ze je van de pijn af kunnen helpen.

Geïrriteerde aanhechtingen van pezen en spieren, die bij overbelasting gaan ontsteken is de uitslag. Volg fysiotherapie om je spieren sterk te houden en let op je houding om deze te verbeteren is het advies en wordt trouw opgevolgd. Maar de pijn en slapeloze nachten blijven aanhouden “WIE KAN MIJ HELPEN”. Via kennissen ben ik bij Jeanne terecht gekomen.

Na uitleg wat ik allemaal mankeerde, gaf ze aan dat ze mij wilde proberen te helpen d.m.v. reflexzone therapie aan voeten en oren. De eerste paar behandelingen waren pittig, ik kreeg een behoorlijke weerslag op mijn lichaam. Die waren echter wel nodig om bepaalde zones te doorbreken, de spieren waren verkrampt van de pijn, waardoor ook zenuwblokkades ontstonden.

Inmiddels heb ik zeven behandelingen gehad en merk een positieve vooruitgang. Ik slaap weer een stuk beter en de pijn in de rug is beter beheersbaar geworden. De combinatie van reguliere therapie en de reflexzone therapie is voor mij de juists combinatie. De hoop dat ik voor altijd van de pijn af zal komen, blijft voor mij een droom, maar tot nu toe ben ik hier al zeer tevreden mee.

Hier een klein berichtje over reflexzone therapie en wellness kinesiologie uit eigen ervaring. Eerst een kleine terugblik van mijn klachten, ik heb vele jaren migraine en erge vermoeidheid, daarbij heb ik ook nog last van depressie. Ik ben met mijn klachten al vaak naar de huisarts geweest. Voor de migraine waren er medicijnen die helpen wel iets maar op den duur ook niet meer. Voor mijn depressie waren er ook medicijnen maar daar zijn vele bijwerkingen bij, vooral dik worden. Maar ja, daar is mee te leven als je maar weer goed in je vel zit, dus de medicijnen werkten. Maar na verloop van tijd, dus dat waren maanden, wil je ook weer een keer zonder medicijnen en dan begint het afbouwen. Dat valt niet mee, je valt dan toch weer gauw terug in de depressie. En dan om terug te komen op de vermoeidheid wat ook vaak op de depressie werd geschoven, daar hielp helemaal niks tegen.

Ik heb al meerdere onderzoeken gehad, bijvoorbeeld of je ergens allergisch voor bent, de longen werden getest, dat was goed en om een lang verhaal kort te maken, het zal wel ME zijn. Dat is dus chronische vermoeidheid.

Nu na jaren lang zoeken en zoeken, want je probeert echt alles, kreeg ik van iemand een telefoonnummer van reflexzone therapie. Ik dacht eerst, zal dat wel iets voor mij zijn, maar ja baat het niet schaad het niet. En zo ben ik daar terecht gekomen voor een gesprek en het was niet zeker of ze mij kon helpen. Maar gelukkig werd het door het ziekenfonds vergoedt dus ik probeerde het. Bij die therapie worden je voeten behandeld omdat daar al je zenuwbanen zitten. In het begin is het wennen en ook soms wat pijnlijk. Maar je komt heel ontspannen terug van de therapie en dat is heel fijn. Na een aantal behandelingen zat ik al veel beter in mijn vel en kon de wereld weer aan, dus de vermoeidheid werd minder. Maar dat was nog niet alles, ik zat ook nog met mijn depressie en de medicijnen daarvan. Toen zei de therapeute, we proberen je daar ook vanaf te krijgen met ondersteuning van homeopathie. En daar heb ik nu druppels voor en de medicijnen afgebouwd. Nu voel ik me gelukkig na jaren een heel stuk lekkerder en ik hoop dat daar nog meer mensen met klachten nut aan hebben. Alleen de ziekenfondsen moeten nog beter over de brug komen met vergoeden, zodat iedereen die therapie uit kan proberen en die medicijnen troep kan laten staan.

 

Na ruim 2 jaar onder behandeling te zijn van Jeanne, wil ik wel eens op papier zetten wat additieve geneeswijze voor mij heeft betekend en nog steeds betekend. Het verhaal begint dus ruim 2 jaar terug. Ik had allerlei klachten zoals keelklappingen, aangezichtspijnen die op een gegeven moment zo ondraaglijk en pijnlijk werden dat het moeilijk was om daar normaal mee te kunnen functioneren. In de reguliere zorg was er geen oplossing als alleen suf makende medicatie en een operatie die me nog niet eens 10% kans gaf om er van af te komen. Dat was voor mij geen optie op dat moment. Ik kreeg steeds meer vage klachten die ik niet kan thuisbrengen, tot ik geconfronteerd werd met ernstige angst en paniek aanvallen, die steeds erger werden. Ik durfde niet meer alleen te zijn, ik kon eigenlijk niets zonder dat iemand bij me in de buurt was (telefoon aannemen, eten koken, alleen in bed liggen, winkelen etc. etc.). Maar het ergste wat me toen overkwam was dat ik geen auto meer durfde te rijden en zelfs niet bij iemand in de auto durfde. Ik was vlak bij huis toen ik overmand werd door een paniekaanval en mijn lichaam weigerde nog om iets te doen (hartkloppingen transpireren en geen controle over armen en benen). Ik kon nog net een telefoontje plegen en de deuren van de auto op slot doen en wachten tot diegene die ik gebeld had naar me toe kwam. Wat er toen met me gebeurde was verschrikkelijk ik was een zielig bang vogeltje wat nog niet eens meer normaal zonder angst gevoelens kon denken laat staan functioneren. Van een heel zelfstandige vrouw veranderde ik naar een heel afhankelijk iemand. Ik kon niet meer voor mijn kinderen zorgen, eten koken en was ophangen was al een missie voor me. Mijn huisarts wilde mij antidepressiva geven en zei dat ik flink overspannen was. Ik ontkende dat natuurlijk hevig, want wie wil nou van zichzelf weten dat hij overspannen is, ik zeker niet. Ik kon altijd de hele wereld aan, meende ik. Ik zag dat helemaal niet zitten en wilde ook liever geen medicatie daarvoor. Dus kwam ik hier terecht. Jeanne en ik hebben een hele weg afgelegd. Tot in mijn jeugd waar de problemen begonnen zijn we teruggegaan. In mijn verdere leven kwam er nog van alles bij. Ik verloor twee kinderen waar het nodige verdriet en pijn uit voort kwam. Ik heb het contact met mijn ouders gebroken daar allerlei omstandigheden. Alles had ik verstopt en ver weg geduwd, je omgeving ‘verlangt’ ook dat je door gaat want wat zeur je toch, je hebt toch 3 gezonde kinderen.

Oké dat is waar, mijn lichaam gooide letterlijk en figuurlijk een rem op mijn bezigheden en mijn leven. Ik moest nu wel een oplossing zoeken. Jeanne was en is voor mij die aangewezen persoon geweest. Door alle therapieën en supplementen ben ik nu weer met heel veel vallen en opstaan een gelukkig mens die het allemaal weer ziet zitten. Want een ding was duidelijk, het leven was niet meer echt wat ik wilde. Ik ben van mijn aangezichtspijnen verlost. Ik kan weer auto rijden, al is dat nog aan grenzen gebonden maar ik ben weer zelfstandig. In het begin was ik soms wel 3 keer in de week hier en dan niet 1 uur maar soms wel meer. Later bouwde dat af en nu kom ik gemiddeld nog 1 keer per maand. In het begin raakte ik al in paniek met de wetenschap dat Jeanne een weekje vrij was, maar daar zocht ze weer een oplossing voor. In mijn gedachten was ik totaal afhankelijk van Jeanne. Na een tijdje was dat over en kon ik weer heel veel op eigen kracht. Nu hebben we zelfs aan een telefoontje en mijn foto (die ze van mij heeft) genoeg. Op afstand kan ze mij weer uit een dipje halen. We hebben heel veel van elkaar geleerd en kunnen er ook de humor van zien.

Het klinkt allemaal heel simpel maar het is een hele vermoeiende en moeilijke weg geweest. Het zou een te lang verhaal worden om allemaal te vertellen, in het kort: Door een diep dal zijn we gegaan samen en ik kan wel zeggen dat als ik Jeanne niet had leren kennen, ik nog lang niet zo ver was geweest. Ik ben er blij om dat ik dit zonder antidepressiva heb kunnen doen. Ik heb eens een programma op tv gezien over angst en paniek aanvallen, die mensen zeiden dat ze na 8 jaar nog niet van hun paniek aanvallen af waren. Maar ik durf weer heel erg veel en krijg geen aanvallen meer.

Ook heb ik geen aangezicht pijnen meer en ook daar bestaat volgens de wetenschap geen definitieve oplossing voor. Maar met deze manier voor mij dus wel.

Ik weet dat ik nog niet ben zoals het eerst ging maar ik ben sterker uit de strijd gekomen en ik ben weer de moeder die ik voor mijn gezin wil zijn en de vrouw die ik wil zijn. Ik kan mijn werk weer doen. dat is het belangrijkste voor mij op dit moment. En er komt een tijd dat ik geen supplementen en therapie meer nodig heb.

Dus mijn dank is nu al heel erg groot en ik moet er nu nog niet aan denken om hier niet meer te hoeven komen, want er ontstaan ook een waardevolle bijzondere band.

Ik heb posttraumatische dystrofie, dat is een ziekte die de spieren en zenuwen aantasten. Je hebt twee verschillende soorten, de warme dystrofie en de koude dystrofie. Bij warme dystrofie is het aangedane lichaamsdeel dik, warm, rood en kan het zeer gevoelig zijn en pijnlijk. Bij koude dystrofie is het aangedane lichaamsdeel koud, blauw/grauw en het lichaamsdeel is sterk geslonken en ook pijnlijk. Het kan gebeuren dat de ziekte zich spontaan uitbreidt naar de andere ledenmaten (handen, vingers, armen, de benen, voeten en tenen). Ik heb de koude dystrofie. Ook komt het voor dat het lichaamsdeel dat aangetast is verlamt kan raken wat helaas bij mij het geval is. Daarbij heb ik ook last van dystonie, dat is een ‘ziekte’ die lichte tot hevige spastische aanvallen veroorzaakt in het lichaamsdeel b.v. je benen maar het kan ook over je hele lichaam zijn.

Bij mij is het 4 jaar geleden begonnen in mijn linkerhand, dat heeft zich steeds verder in de loop van de jaren uitgebreid  over de rest van de ledenmaten. Omdat over de ziekte nog zeer weinig bekent is en dat de doctoren er nog geen medicijnen voor gevonden hebben die de ziekte tot een haalt, en of genezen kan worden, is er weinig dat je kunt doen.

Het enigste wat je moet doen, is er voor zorgen dat de ziekte niet of bijna niet de kans krijgt om zich uit te breiden. Daarvoor moet je zorgen dat je het aangetaste lichaam niet of zo WEINIG mogelijk belast, veel rusten dus. Maar helaas heeft dat niet helemaal gewerkt bij mij.

De ziekte heeft zich toch uitgebreid naar de gehele linkerarm, in 2002 ben ik verlamt geraakt door de ziekte aan mijn linkerbeen en in 2003 is mijn rechterbeen ook verlamt geraakt. Dat is dus heel erg pech hebben. Ik heb een zoals de artsen zeggen een extreme dystrofie waar men niks aan kan doen, ik ben dan ook door de artsen ‘opgegeven’, dat wil zeggen dat ze niks voor me kunnen doen en dat ik er mee moet leren leven en ook mijn gezin. Maar ik heb toch van alles geprobeerd ook op het alternatieve, maar niks helpt. Toen ben ik in contact gekomen met Jeanne via een kennis die ook bij haar in behandeling was. Ik had er eigenlijk geen zin meer in, maar na gesprek met mijn vrouw heb ik gezegd dat ik het ga proberen en als het niks uithaalt dat ik dan voorlopig overal mee stop. Ik heb toen een afspraak gemaakt en ben er naartoe gegaan, na uitleg van haar wat ze precies deed en wat het allemaal inhield is ze begonnen met de behandeling.

Na enige behandelingen zei ze dat ze het wat betreffende het bewegen een heel eind de goede richting tot verbetering kon brengen en misschien wel kon doorbreken zodat weer bijna alles zou kunnen functioneren. Dus we zijn aan de slag gegaan, daar heeft ze toch heel wat tijd en energie in gestopt omdat ze er bijna heel zeker van was dat het haar zou gaan lukken om er wat uit te halen en na enige tijd JAWEL hoor, ineens begonnen mijn rechter tenen een beetje te bewegen. Zelf deed ik steeds oefeningen door mijn tenen te bewegen, en Jeanne liet haar therapie en massage erop los. De dystonie heeft ze onder controle kunnen krijgen met oor reflextherapie, ze heeft ook mijn vrouw geleerd hoe ze de oor reflex moet toepassen als ik een aanval kreeg. Uiteindelijk lukte het haar om zover te komen dat mijn rechtervoet en enkel het weer deed en ik kon weer autorijden. Geweldig. Helaas.. enige weken later werd ik gestoken door een wesp in mijn rugspier, daardoor raakt ik mijn vermogen om mijn voet te bewegen weer kwijt, maar we gaan het weer gewoon opnieuw proberen want we weten dat ze het kan en dat er beweging in kan zitten.

Dit is een klein beetje mijn verhaal over de zeer goed ervaring met voet reflextherapie,  kinesiologie en oor reflextherapie. Ik heb zeer goed ervaring ermee en voor mij betekent het dat ik weer iets meer kan als voorheen b.v. autorijden een stukje vrijheid in bewegen en voor Jeanne betekent het.. Ach dat moet je haar zelf maar vragen want dat vertelt ze maar al te graag met veel trots en een grote lach op haar gezicht.

 

Vanaf mijn 16^e heb ik veel darmklachten. Ik had vaak buikpijn en verloor veel bloed via mijn darmen. De arts benoemde het psychisch. Dit bleef zo doorgaan, ook toen ik 10 kilo afviel. Ik werd hier erg onzeker van. Sinds mijn 23^e wist ik dat ik de ziekte van Crohn had. Een jaar of 3 had ik weinig last, maar sinds mijn 26^e was het vallen en opstaan. Ik bleef altijd maar doorgaan en luisterde niet echt naar mijn lichaam. Ik kreeg veel m­­­edicijnen en kon mijn ziekte niet accepteren. In september 2002 kreeg ik een flinke terugval nadat we geprobeerd hadden mijn medicijnen af te bouwen. Ik kon mijn eten niet binnenhouden en moest aan de prednison. De rest van mijn medicijnen werden weer opgehoogd tot het maximale. Ik moest in de ziektewet, ik werkte fulltime. Mijn schoonmoeder attendeerde me op de voetreflex en kinesiologie behandeling van Jeanne. Ik voelde hier eigenlijk niet veel voor omdat ik verpleegkundige ben en geloofde in de medische wereld. Ik dacht baat het niet dan schaadt het niet.

In oktober kon ik bij Jeanne terecht. Meteen kwam ik erachter dat Jeanne me serieus nam. Ze keek naar me als persoon met sociaal, lichamelijk en psychische factoren als uitgangspunt. Beetje bij beetje is Jeanne d.m.v. voetreflex en kinesiologie met me aan de slag gegaan. Ik merkte al snel dat mijn darmen rustiger werden. Na een maand kon ik de prednison afbouwen en in december kon ik hiermee stoppen. Daarna kon ik ook andere medicijnen verminderen. Jeanne constateerde via de kinesiologie dat ik geen Crohn had, maar Colitis Ulcerosa. Dit werd daarna door mijn arts bevestigd. Tevens leerde Jeanne me te luisteren naar mijn lichaam en ook bepaalde karakter eigenschappen te veranderen waardoor mijn darmen meer rust kregen. Ze leerde me te luisteren naar mijn gevoel en niet mijn verstand te volgen. Voor die tijd luisterde ik niet naar mijn gevoel waardoor ik vaak te ver ging.

Het laatste jaar stonden mijn hormoonhuishouding ook behoorlijk op z’n kop. Ik werd niet echt ongesteld. In februari is Jeanne via kinesiologie en Reflexologie met me aan de slag gegaan. Ik werd regelmatiger ongesteld en in april was ik zwanger. Ik voelde al snel dat dit niet goed zou gaan omdat mijn darmen erg lastig waren. Mijn lichaam was er nog niet klaar voor. In het ziekenhuis constateerde ze via een echo dat het niet goed was. Het kon zijn dat ik pril zwanger was of iets anders, evt. buitenbaarmoederlijk. Ik schrok hier erg van want dit kan consequenties hebben. Ik belde Jeanne en kon om 10 uur nog naar haar toe. Ze constateerde dat het vruchtje niet meer groeide en dat het een miskraam zou worden. Ik zou de symptomen binnen een paar dagen merken. Dit is ook precies zo gegaan.

Tot slot, ik ben erg tevreden over de behandelingen via voetreflex en kinesiologie. Samen met de begeleiding van het ziekenhuis past dit precies bij mij. Het is moeilijk om te omschrijven wat er allemaal gebeurt met je maar je gaat het verschil al snel merken. Samen ga je kijken wat er het beste bij je past.